Miąższ surowego owocu zawiera 75—76% wody, 15—25% cukrów (głównie sacharozy), około 7.% skrobi, 1,3% białka, 0,3—0,6% olejku eterycznego, celulozę, kwas jabłkowy, enzymy, pektyny, związki potasu, pewną ilość witamin C, B2) PP, E i prowitaminy. A, Skórzasta okrywa zawiera dużo garbników i karotenu. Węglowodany owocu banana są łatwiej przyswajalne od węglowodanów ziarna zbóż. Aromat owoców zależy od zawartości w nich estrów (izowalerianowo-izoamylowego i octowo-izoamylowego).
Owoce mają działanie lecznicze (lekko przeczyszczające przy różnych schorzeniach żołądkowych). Niedojrzałe owoce i gotowane kwiaty zalecane są chorym na cukrzycę. Owoce przepisywane są — w dni ścisłej diety odchudzającej — chorym na stwardnienie tętnic, przy nadciśnieniu, biegunkach, zapaleniach jelit, ropnych zapaleniach okrężnicy, chorobach wątroby, zapaleniach nerek (w przypadku cukrzycy i silnej nadkwaśności żołądka ogranicza się spożycie dojrzałych owoców). Dzięki zawartym w miąższu biologicznie czynnym substancjom (serotonina, nerpinefryna, dopamina, katecholamina) owoce stosuje się z powodzeniem w schorzeniach jelit i wrzodach żołądka. Sok działa leczniczo przy wylewach krwi do żołądka i dwunastnicy, czerwonce i cholerze; stosowany jest jako środek uspokajający i przeciwskurczowy przy histerii i epilepsji.
Popiół z kłączy i roślin jest środkiem przeciwrobaczym.