Surowce lecznicze
W leczeniu wykorzystywane są liście aloesu, który możemy wyhodować sami lub alona — zestalony sok uzyskiwany z liści aloesu przysyłany z miejsc uprawy do Europy. Sok ten jest surowcem do produkcji wielu leków.
Substancje lecznicze
Liście aloesu zawierają antrazwiązki, z których głównym jest aloina, mikroelementy a przede wszystkim żelazo, mangan, cynk, miedź, bór, molibden oraz magnez. Ponadto substancje śluzowe, żywice, substancje gorzkie oraz tzw. biogenne stymulatory, które są prawdopodobnie związkami metali z witaminami i kwasami organicznymi.
Działanie: przeczyszczające, żółciopędne, wzmacniające, poprawiające przemianę materii i dermatologiczne.
Antrazwiązki zawarte w aloesie sprawiają, że wyciągi z tej rośliny są bardzo skutecznymi, łagodnymi preparatami przeczyszczającymi, działającymi po 12-14 godzinach od spożycia. Czynne związki zawarte w aloesie pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i żółci, ułatwiają trawienie. Aloes ma działanie bakteriobójcze, zapobiega więc nadmiernej fermentacji w jelitach. Jest polecany dla ludzi cierpiących na zaburzenia pracy przewodu pokarmowego. Korzystnie wpływa na skórę, może być polecany w oparzeniach skóry po naświetlaniach rentgenowskich.
Homeopatia zaleca aloes jako lek w chorobach alergicznych. ()kłady z aloesu polecane są na trudno gojące się rany. W chorobach oczu takich, jak stany zapalne i zwyrodnienia rogówki i siatkówki oraz zanik nerwów wzrokowych także pomocnym może być aloes. W stomatologii aloes stosujemy w leczeniu chorób przyzębia i zapaleniach śluzówek jamy ustnej. Aloes może być korzystny w leczeniu zapaleń zatok obocznych nosa, a także w nerwobólach, odmrożeniach i owrzodzeniach.
Prace W. Fiłatowa nad biogennymi stymulatorami zawartymi w aloesie wykazały, że są one dobrze rozpuszczalne w wodzie i nie ulegają zniszczeniu przez sok żołądkowy, ponadto dobrze są wchłaniane w przewodzie pokarmowym.
Stosowanie
Sok ze świeżych liści — jest polecany w ilości i łyżeczka do herbaty, 2-3 razy dziennie, pół godziny przed jedzeniem dla poprawy łaknienia i trawienia. Zewnętrznie na okłady w chorobach skóry na trudno gojące się rany.
Syrop z liści aloesu — polecany jest dla chorych cierpiących na anemię, 2-3 łyżeczki w ciągu dnia. W tym czasie wskazane jest przyjmowanie związków żelaza w diecie lub preparatów żelaza.
Wino —jest wiele przepisów na przygotowanie wina z liści aloesu, oto jeden z nich. Drobno pokrojone lub rozdrobnione w mikserze liście zasypujemy cukrem. Gdy puszczą sok, dodajemy do nich równe objętości miodu i czerwonego wina. Odstawiamy na 6 tygodni. Wino przechowujemy w ciemnej butelce i w ciemnym pomieszczeniu. Dawkowanie rozpoczynamy od i łyżeczki do herbaty i stopniowo zwiększamy dawkę do i łyżki, 2-3 razy dziennie pól godziny przed jedzeniem. Tego typu kurację stosujemy przez miesiąc, a następnie po 2 miesiącach przerwy kurację powtarzamy.
Przeciwwskazaniami do stosowania aloesu doustnie są czynne owrzodzenia jelita grubego, zapalenia wyrostka robaczkowego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zaawansowana niewydolność krążenia i nasilona niewydolność nerek, duże nadciśnienie tętnicze, ciąża i żylaki odbytu (w stanie zapalnym) oraz ostre nieżyty przewodu pokarmowego.
Wiele firm farmaceutycznych opracowało dziesiątki leków zawierających wyciągi z aloesu.
W Polsce — BIOSTYMINA, wodny wyciąg w liści trzyletniego aloesu drzewiastego przeznaczony do wstrzyknięć w chorobach wymagających mobilizacji odporności organizmu, w chorobach oczu jak zanik nerwu wzrokowego i uszkodzenia rogówki oraz w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, a także stosowany jest dla poprawy stanu ogólnego ludzi o wyniszczonym organizmie i niedożywionych. ALAX — tabletki zawierające wyciągi z aloesu o działaniu przeczyszczającym.
W CSRS — wyciągi z aloesu noszą nazwę DEPURGAN. W Rosji produkuje się poza wyciągami do wstrzyknięć i sokiem mazidło z aloesem, które może być stosowane w oparzeniach skóry cieplnych i popromiennych.
