Jako roślina lecznicza anyż używany był w starożytnym Egipcie, Helladzie i Rzymie. Do Rosji przywieziono nasiona anyżu po raz pierwszy w trzydziestych latach ubiegłego wieku.
Świeże liście anyżu używane są w gospodarstwie domowym dl sporządzania sałatek i do przybrania potraw. Owoce służą za korzenną przyprawę do sosów i dań mięsnych, a także do kwasów (napojów), wyrobów z kwaśnego mleka, bułek i ciast. Makuchy i słoma używane są na paszę.
Wysuszone owoce zawierają 2,2—3,2% (czasem do 6%) olejku eterycznego i 18—28% tłuszczu. Olejek anyżowy to przezroczysta bezbarwna ciecz o specyficznym zapachu i słodkawym smaku- na chłodzie krzepnie zamieniając się w białą, krystaliczną masę; zawiera anetol (80—90%), metylochawikol (do 10%), keton anyżowy aldehyd anyżowy i kwas anyżowy. Anetol stanowi podstawowy surowiec dla syntezy obepinu (alehydu anyżowego) używanego w perfumerii. Olejek anyżowy służy do sporządzania kropli salmiakowo-anyżowych, kropli wykrztuśnych, preparatów higieny osobistej (pasta i proszek do zębów, wody toaletowe), do fabrykacji likierów i nalewek.; Preparaty z owoców i olejek eteryczny stosowane są jako środki wykrztuśne przy nieżytach oskrzeli, kaszlu, zapaleniach migdałów, utracie głosu, jako stymulatory funkcji motorycznej i wydzielniczej przewodu pokarmowego; odznaczają się słabym działaniem dezynfekcyjnym. Pobudzają też laktację u karmiących matek. Preparaty — salmiakowo-anyżowe krople i owoce anyżu wchodzą w skład środków przeczyszczających i wykrztuśnych.
Olejek anyżowy łagodzi bóle i przywraca perystaltykę przy skurczach jelit. Służy do nacierania rąk i twarzy w celu odpędzenia owadów, np. komarów. Zabija również kleszcze — pasożyty ptactwa, świerzbowce, wszoły, wszy i pchły. W tym celu stosuje się jego roztwory w alkoholu lub oleju (1 : 100).
Olej tłusty z anyżu wykorzystywany jest w produkcji lakierów i farb oraz mydła.
